Badania nad genetycznymi, epigenetycznymi, transkryptomicznymi i proteomicznymi mechanizmami regulującymi oporność owiec na lentiwirusa małych przeżuwaczy

Zdrowie zwierząt ma ogromny wpływ na ich wydajność oraz jakość i ilość wytwarzanych przez nie produktów, a także na ich sukces reprodukcyjny, a co za tym idzie na wyniki ekonomiczne produkcji zwierzęcej. Lentiwirusy małych przeżuwaczy (SRLV) infekują zwierzęta na całym świecie, powodując ból, nieuchronną śmierć, niższą wydajność, a w konsekwencji znaczne straty ekonomiczne. Obecnie nie jest dostępna szczepionka przeciwko wirusowi SRLV ani lekarstwa na chorobę wywołaną przez te wirusy. W hodowli zwierząt mogą być jednak stosowane markery genetyczne związane z odpornością zwierząt na infekcje i choroby wirusowe. Niestety interakcje zachodzące pomiędzy gospodarzem a patogenem są złożonymi procesami, które w znacznej większości nie zostały jeszcze dostatecznie zbadane nie tylko u zwierząt, ale także u ludzi. Ten brak wiedzy utrudnia redukcję zagrożeń wirusowych w hodowli i chowie zwierząt, a podejmowane w tym kierunku działania często okazują się nieskuteczne. W związku z tym w projekcie zaplanowano badanie owiec pod kątem statusu infekcji wirusem SRLV oraz multiomiczną charakterystykę owiec o przeciwnym statusie infekcji wirusem SRLV.
Wyniki tego projektu dostarczą nowej wiedzy na temat czynników biorących udział w interakcjach zachodzących między gospodarzem a wirusem podczas infekcji lentiwirusowej. Ponadto rezultaty te przyczynią się do zrozumienia zjawiska modyfikacji epigenomu, transkryptomu i proteomu gospodarza przez patogeny, takie jak lentiwirus. Oczekujemy również, iż proponowany projekt pozwoli wytypować nowe geny związane z genetyczną opornością owiec na zakażenie wirusem SRLV. Dodatkowo wyniki dotyczące wpływu wirusa na epigenom, transkryptom i proteom gospodarza mogą przyczynić się do odkrycia nowych możliwości leczenia i profilaktyki wybranych chorób wirusowych. Ponadto uważamy, że przyjęcie ulepszonych strategii epigenetycznych i genomicznych w celu zapobiegania infekcjom wirusowym może utorować w przyszłości drogę do bardziej ukierunkowanego i wydajnego zastosowania selekcji wspomaganej markerami lub selekcji genomowej w programach hodowlanych zwierząt mających na celu zwiększenie oporności na infekcje wirusowe.